Taka tapicerka jest bardzo wygodna w eksploatacji. Nie wymaga żadnej konserwacji. Powierzchnia jest gładka i wodoodporna, nie wnikają w nią zabrudzenia. Pokrycia należy czyścić dostępnymi środkami na bazie wody, bez rozpuszczalników. Jeśli napotkamy uporczywe zabrudzenia, można sięgnąć po bardziej agresywne środki. Plamy z farb, tuszu, pisaków i inne zabarwienia można pokonać benzyną ekstrakcyjną. Pamiętajmy jednak, że istnieje ryzyko uszkodzenia tworzywa z którego wykonano tapicerkę. Dlatego przed użyciem trzeba sprawdzić efekt w niewidocznym miejscu, a samo czyszczenie wykonać bardzo ostrożnie. Tworzywa, które mają wytłoczony kolorowy deseń, lub cieniowaną powierzchnię są najmniej odporne. Po użyciu jakichkolwiek agresywnych środków zostanie nam tylko jasny podkład, cieniowanie zniknie.
Taka tapicerka jest bardziej wymagająca. Wymaga systematycznej pielęgnacji. Skóra w trakcie obróbki w garbarni zostaje odpowiednio spreparowana z wykorzystaniem wielu substancji nawilżających, które nadają jej miękkość i elastyczność. Wraz z upływem czasu jednak konieczne staje się ich uzupełnianie. Dlaczego? Skóra wygarbowana nie ma zdolności do regeneracji tak jak żywa tkanka. Należy jej w tym pomóc.
Użytkowany wyrób skórzany poddawany jest działaniu kilku szkodliwych czynników takich jak wpływ temperatury otoczenia – nasłonecznienie, mróz, a także wpływ soli zawartych w pocie ludzkim. Sól oraz temperatura powodują przesychanie skóry, co z czasem prowadzi do jej twardnienia, a następnie powstania pęknięć, zwłaszcza w miejscach mocno naprężonych i narażonych na styczność ze skórą ludzką lub włosami. Niekorzystne jest także namakanie skóry na deszczu. Skóra przemoczona sztywnieje i mogą pojawiać się mikropęknięcia. Dodatkowo niefachowe czyszczenie skór z wykorzystaniem np. popularnych domowych środków piorących i czyszczących (płyny do mycia naczyń, spraje do szyb, preparaty do kurzu z silikonem, itp.) przyczynią się także do jej dalszej degradacji. Szkodliwe jest także stosowanie jakichkolwiek rozpuszczalników. Mogą uszkodzić skórę, a w najlepszym wypadku zmyją pożyteczne apretury ochronne z powierzchni kanapy.
2-4 RAZY W ROKU. Należy wykonywać pełne zabiegi czyszcząco-konserwujące z wykorzystaniem środków przeznaczonych do skór licowych. Częstotliwość zależy od intensywności użytkowania i od indywidualnej oceny stopnia zabrudzenia, nie należy jednak robić przerw dłuższych niż 6 miesięcy (maksymalna trwałość powłoki impregnującej).
W trakcie czyszczenia (np. preparatem Pulipel) należy zwrócić uwagę zwłaszcza na miejsca mocno naciągnięte i takie, które mają kontakt z ludzką skórą i włosami (podłokietniki, oparcia, itp.) Czyszczenie ma na celu usunięcie brudu, a nie tylko jego rozcieranie, tak więc należy pamiętać o częstej wymianie gąbki używanej do czyszczenia.
Po każdym skończonym czyszczeniu należy pokryć skórę żelem Cremagel aby zmiękczyć skórę i zapobiec wysychaniu i pękaniu. Żel nakłada się miękką bawełnianą ściereczką na całej powierzchni ze szczególnym uwzględnieniem miejsc o których była już mowa przy czyszczeniu. Cremagel jest preparatem bardzo wygodnym. Jest bezbarwny, więc można go używać do skóry w każdym kolorze, także na haftach i barwnych dekoracjach. Nie klei się, nie błyszczy, nie brudzi ubrań. Po nałożeniu pozostawić na kilka godzin, potem ewentualnie przetrzeć miękką szmatką. Żel ochronny konserwuje skórę tworząc cienką bezbarwną powłokę (paroprzepuszczalną). Dzięki temu w wypadku zabrudzenia skóry substancją płynną nie penetruje ona skóry, a jedynie pozostaje na jej powierzchni. Jest wskazane aby dokonać pierwszego zabiegu konserwującego od razu po kupnie wyrobu ze skóry, zmniejsza to ryzyko trwałego zaplamienia i ułatwia kolejne czyszczenia. W wypadku skór już używanych właściwa konserwacja pozwala na zahamowanie procesu niszczenia skóry oraz na jej dalsze zabezpieczenie.
Niezależnie od poprzednich zabiegów należy przed większymi wyprawami pokryć skórzane sakwy, manetki, kanapy impregnatem Antiacqua natryskując go z odległości 20 cm. Po kilku minutach operację powtórzyć. Na skórze pozostanie bezbarwna warstwa zabezpieczająca przed wsiąkaniem deszczu. Oczywiście po pewnym czasie preparat zetrze się w trakcie użytkowania i trzeba operację powtórzyć od nowa.
Tak więc mamy 3 proste zabiegi (impregnacja, czyszczenie i konserwacja), które nie zajmują dużo czasu, a gwarantują przedłużenie żywotności kanap i dużą różnicę w wyglądzie skór w porównaniu z tymi, które nie są pielęgnowane. Istnieje także dobry obyczaj, stosowany przez dbających o swe maszyny motocyklistów, aby na postoju w czasie deszczu zakładać kawałek folii na kanapę. Bo niezależnie od impregnatów woda może przenikać przez wszelkie pikowania, szwy, itp. A nasiąknięta pianka wewnątrz kanapy powoduje zjawisko „pompowania” wody w czasie jazdy i mamy mokre spodnie. Na koniec jeszcze raz przypominamy: nie wolno stosować do czyszczenia skór rozpuszczalników, silikonów i innych środków chemicznych.
Co należy robić gdy pojawia się konkretny problem?
Fundamentalną zasadą jest: im szybciej zareagujemy, tym większe szanse na pozbycie się kłopotu bez pozostawiania jakichkolwiek śladów!
Płyny: Wytrzeć natychmiast ścierką. Warto zastosować impregnat przeciwwilgociowy Antiacqua. Taki preparat nie dopuszcza wody w głąb skóry, choć pozwala skórze oddychać.
Substancje stałe: delikatnie usunąć używając tępego narzędzia (np. drugiej strony noża). Usunąć ewentualne pozostałości wycierając skórę wilgotną gąbką.
Nasącz gąbkę preparatem Pulipel i wyczyść skórę okrężnymi rucham. Nie trzyj za mocno.
Wytrzyj delikatnie czystą ściereczką
Pozostaw do wyschnięcia
Zaaplikuj krem ochronny Crema gel i pozostaw do wyschnięcia. PAMIĘTAJ zawsze o kremie ochronnym po każdym czyszczeniu
Jeśli pojawią się jakiekolwiek pytania, chętnie na nie odpowiemy, a w przypadku skór naturalnych zapewnimy także kompleksową pomoc w kwestii konserwacji i czyszczenia. Możemy także usunąć rysy, przebarwienia i pęknięcia na kanapach skórzanych. Oferujemy również do sprzedaży pełną gamę specyfików do konserwacji skór.